Mt.14,13-21 (2/08/2020)
Op dit bericht voer Jezus vandaar in een boot weg naar een eenzame plaats om alleen te zijn.
Maar het gerucht hiervan drong tot het volk door en het ging Hem te voet uit hun steden achterna.
Toen hij bij zijn landing dan ook een grote menigte zag, kreeg Hij diep medelijden met hen en Hij genas hun zieken.
Tegen het vallen van de avond kwamen zijn leerlingen naar Hem toe en zeiden:
'Deze plek is eenzaam en het is al laat op de dag. Stuur dus het volk weg om in de dorpen eten te gaan kopen.'
'Het is niet nodig dat zij weggaan,' zei Jezus hun, 'geef jullie hun maar te eten.'
Doch zij antwoordden: 'Wij hebben hier niet meer dan vijf broden en twee vissen.'
Waarop Jezus sprak: 'Brengt die dan hier.'
En hij gaf opdracht dat het volk zich zou neerzetten op het gras. Hij nam de vijf broden en de twee vissen,
sloeg de ogen ten hemel, en nadat Hij de zegen had uitgesproken, brak Hij de broden die Hij aan zijn leerlingen gaf
en de leerlingen gaven ze weer aan het volk. Allen aten tot ze verzadigd waren en aan overgebleven brokken
haalde men nog twaalf volle korven op. Het waren ongeveer vijfduizend mensen die hadden gegeten, vrouwen en kinderen niet meegerekend.
Na de moord op Johannes moet Jezus zich toch even terugtrekken. Het wordt maar al te duidelijk
welk lot ook hém beschoren kan zijn. Dit is toch niet zomaar eventjes makkelijk om tot je door te laten dringen.
Daarvoor moet Jezus eerst terug naar zijn Bron, Grond, … Vader, en die vindt hij blijkbaar makkelijker in de stilte van de eenzaamheid.
Veel tijd krijgt hij daar echter niet voor. De mensen zoeken hem. Ze hebben hem nodig.
En juist vanuit zijn ge-Grond zijn, zíet Jezus die nood van de mens. Méér echter dan het ‘zien met de ogen’,
dat niet verder binnenkomt dan de hersenen, ‘ziet’ Jezus met zijn ingewanden!
(De bijbelse term ‘medelijden’ heeft alles te maken met ingewanden. Ga maar eens bij jezelf na waar in je lichaam
je iets voelt als je echt door medelijden getroffen wordt! Het is het ‘gerommel in je buik’, maar ook:
de (moeder)schoot die ontfermt en koestert, de baarmoeder die leven ontvangt en leven geeft … – barmhartigheid …)
‘Zien met je ingewanden’ laat je niet onbewogen. En wie zich in beweging laat zetten, zal wondere dingen doen!