Joh. 6,22-29 (27/4/2020)
Het volk dat aan de ene kant van het meer was gebleven na de wonderbare broodvermenigvuldiging, had gezien dat daar maar één bootje gelegen had,
dat Jezus niet met zijn leerlingen was scheep gegaan, maar dat zijn leerlingen alleen waren vertrokken. De volgende dag echter kwamen er bootjes
uit Tiberias dicht bij de plaats waar men het brood had gegeten na het dankgebed van de Heer. Toen de mensen bemerkten dat noch Jezus noch zijn leerlingen
daar waren, gingen zij in de boten en voeren in de richting van Kafarnaüm op zoek naar Jezus.
Zij vonden hem aan de overkant van het meer en zeiden: 'Rabbi, wanneer zijt gij hier gekomen?' Jezus nam het woord en zeide: 'Voorwaar, voorwaar, ik zeg u:
Niet omdat gij tekenen gezien hebt zoekt ge mij, maar omdat gij van de broden hebt gegeten tot uw honger was gestild. Werkt niet voor het voedsel dat vergaat
maar voor het voedsel dat blijft ten eeuwigen leven en dat de Mensenzoon u zal geven. Op hem immers heeft de Vader, God zelf, zijn zegel gedrukt.'
Daarop zeiden zij tot hem: 'Welke werken moeten wij voor God verrichten?' Jezus gaf hun ten antwoord:
'Dit is het werk dat God u vraagt: te geloven in degene die hij gezonden heeft.'
De broodvermenigvuldiging is achter de rug. De leerlingen en Jezus zijn vertrokken. Het volk zoekt hem. Ja, ze (we?) zoeken hem wel, maar waarvoor?
Jezus kent het hart van de mensen. Spontaan zijn ze nogal geneigd hun buik achterna te lopen. En dat terwijl hij zoveel meer te bieden heeft,
precies ook dat waar ze wel naar verlangen maar vaak aan voorbij lopen. Dus wijst hij hen voorzichtig op het andere voedsel.
Ze blijken niet van kwaaie wil te zijn, want er gaat wel degelijk een belletje rinkelen. Zeg ons, wat moeten we doen?
En dan – net omdat hij dat diepe hart van de mensen kent – geeft Jezus een magistraal antwoord: Dit moet je ‘doen’: gelóven! (Heer-lijke paradox!)
Het gaat er niet om koortsachtig te zoeken je buik te vullen; het gaat er niet om iets te ‘doen’; het gaat erom te gelóven –
en zoals je wellicht wel weet is dat in het Bijbelse Grieks hetzelfde woord als ‘vertrouwen’!
Dít is het teken van de broodvermenigvuldiging: God heeft zijn Zoon, zijn leven, zijn liefde aan de wereld gegeven.
Hij staat er dus garant voor dat ons vertrouwen niet vermetel is! Zoek met vertrouwen en je zult Léven vinden.