Mc.13,33-37 (3/12/2023)
33 Kijk uit! Wees wakker! Bid!
Want je weet niet wanneer het juiste moment daar is.
34 Het is als met iemand die naar het buitenland gaat:
Hij verlaat zijn huis
en geeft aan zijn dienaren volmacht volgens ieders werk
en aan de deurwachter gebiedt hij
dat hij waakt.
35 Waak dus!
Want je weet niet wanneer de heer des huizes komt
– ’s avonds laat of middernacht,
bij het hanengekraai of ’s morgensvroeg –
36 zodat hij, als hij plots komt,
je niet slapende vindt.
37 En wat ik tegen jullie zeg,
zeg ik tegen allen:
Waak!
Vandaag begint de Advent, amper drie weken (ja dit jaar is de Advent heel kort) resten ons nog voor Kerstmis. Ook vandaag (net als gisteren) roept Jezus ons op om waakzaam te zijn. Letterlijk betekent ‘Advent’: ‘advenire’ of ‘aankomen’. Er komt dus iets op mij af; ik word door iets aangeraakt en toegesproken. Hopelijk kan en mag deze advent een tijd worden waarin we ons zo grondig laten aanraken en toespreken, dat wij er andere mensen van worden.
Opdat dat zou kunnen gebeuren moeten we leren waakzaam te zijn, ook als de heer het huis verlaat. We moeten leren verdragen dat er een leegte is waarop we vanuit onszelf geen antwoord meer hebben. Ik zou het nog sterker willen zeggen: zo aandachtig en geduldig durven waken tot je ontdekt dat in die leegte, in dat uiteindelijke Niets, Iemand zich aankondigt als de Langverwachte. Dan, op dat moment kan/zal ‘het nieuwe’ geboren worden.