Mt.6,1-6.16-18 (17/06/2020)
In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen: 'Denkt erom: beoefent jouw gerechtigheid niet voor het oog van de mensen,
om de aandacht te trekken; anders heb jij geen recht op loon bij jouw Vader die in de hemel is.
Wanneer je dus een aalmoes geeft, bazuin het dan niet voor je uit, zoals de huichelaars doen in de synagoge en op straat,
opdat zij door de mensen geprezen worden. Voorwaar, Ik zeg je: Zij hebben hun loon al ontvangen.
Als jij een aalmoes geeft, laat jouw linkerhand dan niet weten wat jouw rechter doet, opdat je aalmoes in het verborgene blijve;
en jouw Vader die in het verborgene ziet zal het je vergelden.
Wanneer je bidt, gedraag je dan niet als de schijnheiligen die graag in de synagogen en op de hoeken van de straten staan te bidden
om op te vallen bij de mensen. Voorwaar, Ik zeg je: Zij hebben hun loon al ontvangen! Maar als jij bidt, ga dan in je binnenkamer,
sluit de deur achter je en bid tot jouw Vader, die in het verborgene is; en jouw Vader, die in het verborgene ziet, zal het je vergelden.
Wanneer jij vast, zet dan geen somber gezicht zoals de schijnheiligen, zij verstrakken hun gezicht om de mensen te tonen dat zij aan het vasten zijn.
Voorwaar, Ik zeg je: Zij hebben hun loon al ontvangen, maar als jij vast, zalf dan je hoofd en was je gezicht om niet aan de mensen te laten zien
dat jij vast, maar vast voor jouw Vader die in het verborgene is en jouw Vader die in het verborgene ziet, zal het je vergelden!'
We kunnen globaal wel stellen dat het voor Jezus altijd eerder om het innerlijk gaat dan om het uiterlijk.
(Dat was in het Oude Verbond eigenlijk ook al zo, maar gaandeweg waren de dingen omgedraaid geraakt
(zoals dat zo makkelijk met mensen het geval is). En net dat wil Jezus weer ‘rechtzetten’.)
Een innerlijke levensinstelling die met G-d van doen wil hebben, zal zich wel moeten vertalen naar de buitenwereld,
maar als ik dat doe ‘voor het oog van die buitenwereld’, dan heb ik de dingen omgedraaid.
Als ik aan de ‘buitenkant’ leef, dan zijn mijn ‘goede daden aan anderen’ – misschien verrassend – veeleer op mezelf gericht:
Zonder de ‘beloning’ van de dank of de lof valt het al snel stil.
Van binnenuit leven is: Mij zó ver terugtrekken dat ik weer in staat bent G-ds oog(je) op mij te voelen.
En dan zal die stroom van voedende liefde wel overstromen naar anderen toe. Of daar dan loftuitingen op komen of niet, zal niets veranderen aan wat ik doe.