Verbonden Léven

Mt. 7,21-29 (25/06/2020)

In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen: 'Niet ieder die tot mij zegt: 'Heer! Heer!' zal binnengaan in het koninkrijk der hemelen,
maar hij die de wil doet van mijn Vader die in de hemel is. Velen zullen op die dag tot mij zeggen:
'Heer, Heer, hebben wij niet in uw naam geprofeteerd en hebben wij niet in uw naam duivels uitgedreven en in uw naam veel wonderen gedaan?'
Maar dan zal ik hun onomwonden verklaren: Nooit heb ik u gekend; gaat weg van mij, gij die ongerechtigheid doet!
Ieder nu die deze woorden van mij hoort en ernaar handelt, kan men vergelijken met een verstandig man die zijn huis op rotsgrond bouwde.
De regen viel neer, de bergstromen kwamen oplaag, de storm stak op en zij stortten zich op dat huis, maar het viel niet in, want het stond gegrondvest op de rots.
Maar ieder die deze woorden van mij hoort doch er niet naar handelt, kan men vergelijken met een dwaas die zijn huis bouwde op het zand.
De regen viel neer, de bergstromen kwamen omlaag, de storm stak op en zij beukten dat huis, zodat het volledig verwoest werd.'
Toen Jezus deze toespraak geëindigd had was het volk buiten zichzelf van verbazing over zijn leer.
Want hij onderrichtte niet zoals hun schriftgeleerden, maar als iemand die gezag heeft.

Soms zien levens er tamelijk gelijklopend uit. Huisje, tuintje, financiële mogelijkheden en weinig reden tot klagen.
Zo ziet het er langs buiten uit, als alles vlot loopt. Maar wat als er tegenslagen komen, spanningen, conflicten, …?
Dan lijkt het over essentiële zaken te gaan: een stevig fundament en intensiteit van leven. Beide zijn het onze eigen verantwoordelijkheid.
Waar kies ik voor?
Kies ik voor drijfzand of rotsgrond? Een leven aan de oppervlakte of in de diepte? Een leven zonder of met toekomst?
Kies ik ervoor om tijd vrij te maken en mij te verbinden met ‘G-d’? Wil ik wel met Hem in relatie gaan en luisteren?
Zo intens luisteren dat zijn woorden écht binnen mogen komen zodat ik ze eigen kan maken?
Maak ik in mijn leven de keuze om écht te horen (naar zijn woorden) én waarachtig te handelen (gerechtigheid doen).
Mooi toch dat er hiervoor in het Hebreeuws slechts één woord is: ‘dabar’. Het betekent zowel woord als daad.
Onlosmakelijk zijn die twee met elkaar verbonden.