Lc. 6,20-26 (09/09/2020)
Hij richtte zijn blik op zijn leerlingen en zei: 'Zalig jullie die arm zijn, want van jullie is het koninkrijk van God.
Zalig jullie die honger hebben, want je zult verzadigd worden. Zalig wie nu huilt, want je zult lachen.
Zalig zijn jullie wanneer de mensen jullie omwille van de Mensenzoon haten en buitensluiten en beschimpen en je naam door het slijk halen.
Wees verheugd als die dag komt en spring op van blijdschap, want jullie zullen rijkelijk beloond worden in de hemel.
Vergeet niet dat hun voorouders de profeten op dezelfde wijze hebben behandeld. maar wee jullie die rijk zijn, jullie hebben je deel al gehad.
Wee jullie die nu verzadigd zijn, want je zult hongeren. Wee jullie die nu lachen, want je zult treuren en uilen.
Wee jullie wanneer alle mensen lovend over je spreken, want hun voorouders hebben de valse profeten op dezelfde wijze behandeld.
Zalig(!), deze woorden voeren naar de meest eenvoudige essentie – dat wat allerminst zalig wordt geprezen door onze maatschappij.
Ze zetten me in beweging (‘en marche’ zo wordt het vertaald door Chouraqui), naar hen die aan de rand staan – de ‘rafelrandmensen’.
Daar is het te doen! Daar, te midden van die ‘loosers’, in de armoede, de honger, het verdriet en de haat,
daar krijgt het mysterie van het Rijk der hemelen concreet vorm – oh wee als het draait om rijkdom, verzadiging, lof en aanzien.
(Oeps … draait het niet juist allemaal daarom in onze wereld?).
Wat een tegenstelling!
Meer dan tweeduizend jaar theologie en heel wat wetenschappelijk studiewerk hebben we achter ons, maar de zaligen – die van het evangelie –
wijzen ons waar het op aankomt. Kijk naar de wereld vanuit óns perspectief. Je zal verwonderd zijn! Maar wees gewaarschuwd, want zo naar de wereld kijken,
heeft consequenties! Het zal jou uit je comfortzone halen, de juiste verhouding duidelijk maken en je doen beseffen: Wie anders zal de hemel dragen?