Verbonden Léven

irish blessing1

Ierse zegen

Ierse zegen ( https://www.youtube.com/watch?v=TascsWZPj8U&feature=emb_logo)

Door het coronavirus valt voor mij het vertrouwde deels weg, wekelijks niet kunnen zingen in de cantorij en geen mensen meer ontmoeten in die verbondenheid valt me zwaar. Het voelt aan alsof je iets verloren bent.
Sinds corona geen Pasen, geen Pinksteren en nu ook geen Kerstmis zingen en vieren. Dit hebben we nog nooit meegemaakt, we worden op de proef gesteld!
De afgelopen maanden waren moeilijke tijden voor heel wat mensen: ongerustheid, angst, frustratie en veel desoriëntatie en verwarring, en daar bovenop zovele doden en zoveel verdriet.
Maar in het midden van de duisternis flakkeren kleine kaarsjes van licht. (Advent)
Ons jachtig leven heeft een adempauze gekregen, we hebben kunnen nadenken wat voor ons belangrijk is en moeten blijven zoeken naar creatieve oplossingen.
Dit lied sprak mij aan omdat het online gezongen wordt door mensen vanuit verschillende christelijke geloofsovertuigingen in het hele Ierse land. Nochtans was dit in het verleden niet zo evident.
Eigenlijk is dit een Pinksterlied, de dag waarop God de heilige geest over de mens uitstort. Die eerste dag zaten de leerlingen van Jezus opgesloten in een afgesloten ruimte, bang en vroegen zich af hoe het zou aflopen. Op die donkere plaats blies God de muren weg met zegen.

Nu we elkaar niet mogen ontmoeten, wil ik in verbondenheid ook onderstaande zegen uitspreken.
Moge de weg je tegemoetkomen,
moge de wind altijd in uw rug zijn.
Moge de zon uw gezicht verwarmen,
en de regen zacht op uw velden vallen,
totdat we elkaar weer ontmoeten.
Moge God je vasthouden in de palm van zijn hand.

Herwig